1000 r – zjazd w
Gnieźnie;Otton III przybywa do grobu Wojciecha; a przy okazji
doświadcza przepychu z jakim powitał go Bolesław Chrobry. Cesarz
zatwierdził powołanie odrębnego orgaznizmu kościelnego w państwie
polskim. Ale Otton III nie przybył do nas tylko w celu spełnienia
pielgrzymki, uczynił bowiem jeden znaczący gest, który pozwolił
nam później otrzymać pierwszą koronę w dziejach państwa
piastowskiego. Cesarz uczynił symboliczny gest, a mianowicie położył
cesarski diadem na głowę Chrobrego i przekazał naszemu władcy
włócznię św. Maurycego z Gwoździem z Krzyża Chrystusa. Chrobry
odwdzięczył się natomiast relikwią św Wojciecha.
1002 –
1018 – trwająca z przerwami wojna z Świętym Cesarstwem
Rzymskim, zakończona pokojem w Budziszynie, natomiast zapoczątkowana
polskim najazdem na Milsko i Łużyce i zajęcie ich. Strona polska
praktycznie utrzymywała inicjatywę w działaniach zbrojnych, czego
najlepszym przykładem była bitwa stoczona w Niemczy w roku 1017 i
postanowienia pokoju budziszyńskiego, które potwierdzały
przynależność Milska i Łużyc do strony polskiej.
Rok 1003 przynosi
również zajęcie Moraw w konflikcie z Bolesławem III czeskim.
Rok 1018 to nie
koniec militarnych zapędów militarnych Bolesława, nie na dramo
zwanego przez potomnych, Chrobrym. To właśnie również początek
wyprawy kijowskiej, której głównym celem było odebranie Rusi
Kijowskiej Grodów Czerwińskich, które jeszcze do 981 roku należały
do państwa piastów. Była jeszcze jedna przyczyna polskiego
najazdu- koligacje rodzinne. Chrobry wydał za brata ówczesnego
władcy ruskiego - Jarosława swoją córkę. Świętopełk został
wygnany z
Rusi, natomiast jego żona
została w kraju. Chrobry chciał więc osadzić na tronie swojego
zięcia, co też mu się udało po zwycięskiej bitwie z 23 lipca
1018 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz